Αιγυπτιακές-Αραβικές γεύσεις.

     Στο Νούρα είχα πάει αρκετές φορές πέρσι, και το επισκέφτηκα προχθές πάλι. Απέξω το βλέπεις σαν καφενεδάκι. Θαμώνες, κυρίως Αιγύπτιοι (καθώς πρέπει) και συχνά παρέες Ελλήνων νεαρών ηλικιών-φοιτητών. Στο βάθος η τηλεόραση παίζει αραβικά κανάλια μουσικής. Η διακόσμηση έχει αλλάξει. Ήταν λίγο πιο σκούρα, τώρα είναι πιο φωτεινή, και ανοιχτόχρωμη. Μην περιμένετε να εντυπωσιαστείτε. Δεν στοχεύει σε αυτό. Είπαμε δείχνει σαν καφενεδάκι όπως και είναι αλλά έχει και φοβερή κουζίνα. 

     Όπως πάντα έμεινα πολύ ικανοποιημένη. Τι εννοώ. (λεξικό – γλωσσάρι στο τέλος) 2 πιάτα φαλάφελ λαχανικών, 2 χούμους, 2 ταμπουλέ, 1 κουπέμπα (αν το θυμάμαι σωστά) 1 φαλάφελ ρεβιθιών, 2 μπύρες, 2 καραφάκια τσίπουρο, 1 ναργιλέ (με συνεχή αλλαγή καρβουνακίων χωρίς έξτρα χρέωση –μου έχει συμβεί να με χρεώσουν για τα καρβουνάκια-) 2 καλαθάκια με αραβικές πίτες, τελικό σύνολο 40-45 ευρώ για 4 άτομα. Ο ναργιλές πλούσιος, περιποιημένος, και με καθαρή λαβή στον σωλήνα… Καθαρό μαγαζί, και το βλέπεις ακόμη και στον σωστό τρόπο που κρατάει ο σερβιτόρος τα πιάτα και τα ποτήρια. 

     Ο ιδιοκτήτης έχει αλλάξει, και όπως και ο προηγούμενος, είναι ένας ζεστός άνθρωπος που αγαπάει την δουλεία του και τον χώρο του. Αιγύπτιος με νοοτροπία ανατολίτικη Να εξυπηρετήσει φιλικά. Χαμογελαστά. Να εξηγήσει τα πιάτα. Να μιλήσει με σεβασμό. Θα έρθει και πάλι στο τραπέζι να ρωτήσει αν όλα καλά. Χωρίς πίεση. Σαν να είστε γνωστοί και σας καλωσορίζει στο μαγαζί του.

       Στα μείον. Το δύσκολο πάρκινγκ στην περιοχή. Κατά τα αλλά επισκευθήτε το και ζητήστε και το τσίπουρο με μέλι. Επίσης απ' ότι κατάλαβα τα Σάββατα έχει και χορό της κοιλίας. 

    Περιοχή Μεταξουργείο μάλλον ανήκει. Μεγάλου Αλεξάνδρου 85 (παράλληλη στην Αχιλλέως). Στην μέση της διαδρομής μεταξύ του μετρό Μεταξουργείο και μετρό Κεραμεικού. 600 μέτρα και από τα δύο (ας είναι καλά το google maps για τις μετρήσεις)

 Λεξικό – γλωσσάρι

Φαλάφελ- Τηγανιτός κεφτές λαχανικών ή με πουρέ ρεβιθιού

Χούμους- Πουρές ρεβιθιού με λάδι (κάποιοι βάζουν και ταχίνι, λεμόνι, καβουρδισμένο κουκουνάρι κτλ. Σκεφτείτε το σαν πουρέ φάβας)

Ταμπουλέ- Ανήκει στις σαλάτες. Πλιγούρι, κρεμμύδι-ντομάτα-μαϊντανός ψιλοκομμένα. Γευστικό, αρωματικό και δροσερό.

Κουπέμπα- κάτι σαν μεγάλος κεφτές με ¨ζύμη¨ πλιγουριού απέξω και γευστικότατο κιμά στην μέση.

       Πάω να φτιάξω και εγώ ταμπουλέ. 

    Πολύ μαϊντανό (μισό ματσάκι μην σας πω), μία μεγάλη ντομάτα, ένα ξερό κρεμμύδι. Τα ψιλοκόβουμε όλα σε ένα μπολ. Προσθέτουμε, μια πρεζίτσα από τα εξής: αλάτι, λίγο ξινό (το βρίσκετε στα μπαχαρικά θυμίζει λεμόνι σε μορφή αλατιού!), αν βρούμε λίγο σουμάκ (στα μαγαζιά που πουλάνε ανατολίτικα μπαχαρικά), ξερό ή φρέσκο δυόσμο, κύμινο. Τέλος προσθέτουμε το πλιγούρι ωμό. (άντε αν είμαστε λίγο υπερβολικές όπως εγώ, πλυμένο σε ένα σουρωτήρι, αλλά αφού έχει στραγγίξει τα πολλά νερά του). Λάδι και λίγο λεμόνι και τελειώσαμε. Τα ανακατεύουμε και το αφήνουμε λίγο να βραχεί και να μαλακώσει το πλιγούρι από τα ζουμάκι. Το θέλουμε λίγο τραγανό...
Kat